Going to Jackson!

The Jensen Inn is een fan-tas-tische overnachting! We hebben geweldig geslapen want het is hier 'as quiet as it gets'. Je hoort hier helemaal niks! 

Om 7:10 uur schiet de wekker weer aan, tenminste hij maakt dan bij ons altijd in de vakantie een krekelgeluid. Nog nooit is dat geluid zo toepasselijk geweest als in deze omgeving. Ik laat hem ff een paar keer gaan, lekker! Daarna een klap erop en we springen (nou eigenlijk glijden, met zulke hoge boxsprings) uit bed. Eerst Yvon, dan Shirley dan ikzelf en tenslotte Sharon, want die gaat haren wassen! Zodra ik klaar ben, ga ik gelijk naar buiten want het is MOOI WEER!!!!!!! Ik ga lekker op de picknicktafel in het zonnetje zitten en lees jullie reacties. Heerlijk! Ik pak mijn camera en loop een rondje over het terrein en maak wat foto's. Als we allemaal klaar zijn, gaan we ontbijten. Dat is in het huis van Judith, de eigenaresse. Ze heeft een sfeervolle ruimte met typisch Amerikaanse open keuken waar ze ontbijt serveert. En Judith heeft zich uitgesloofd, werkelijk alles staat er of wordt gemaakt. Ze heeft voor Yvon zelfs glutenvrij brood én krentenbrood gehaald! We hebben bij de reservering in december al met Judith gemaild zodat ze op de hoogte was van de gluuttoestand.

Judith is echt een schat van een vrouw, 60 jaar, hispanic, woont al 20 jaar in Jensen en was vroeger timmerman! Ja lieve mensen, timmerman! Ze is net zo 'groot' als Yvon, maar vroeger was ze aannemer en timmerman tegelijk. Ze organiseerde bouwprojecten en werkte zelf keihard mee. Zoals ze zelf zegt, was ze zo sterk als een paard maar heeft ze nu de lichamelijke ongemakken ervan. Vorig jaar scheelde het niet veel of ze moest aan haar rug worden geopereerd.

We zitten heerlijk te eten. Ze heeft verse gemaakte sap van sinaasappel, limoen en bieten gemaakt. De kleur is superpaars en ze verzekert ons dat het lekker is. Nou, wij willen wel proberen, dus we nemen een slok... Echt lekker! Ook lekker koud! Judith vertroetelt ons tot en met. Eitjes worden gebakken, ze heeft cranberriemoes gemaakt voor in de Griekse yoghurt, brood wordt getoast en de koffie en thee ingeschonken. Er staan kersen, watermeloen, canteloupe meloen, perziken, bananen, schijven grapefruit, kortom de ontbijthemel!

De tafel waar we aan zitten staan bij een groot raam met prachtig uitzicht over haar tuin en in de verte de geweldige natuur van Utah! Zodra ze voor ons alles heeft gemaakt en ingeschonken, komt ze er gezellig bij zitten en ontbijt met ons mee. We vertellen dat we vandaag naar Dinosaur National Park gaan. Nou, toen ging ze helemaal los met prachtige verhalen over de geschiedenis van het gebied en een paar mensen in het bijzonder. Ze vertelde dat toen ze hier kwam wonen ze bewust zich door de locals heeft laten bijpraten over de historie van dit gebied. Dat vond ze belangrijk. Ze heeft toen geleerd welke historische figuren van grote betekenis zijn. 

De eerste is de familie Chew. In de 18e eeuw wilde de burgemeester van Jensen (een mormoon) trouwen met een meisje. Maar dan wel als zijn 5de vrouw, want hij had er al 4! Mormoon zei ik hè! Polygamie, no problem! Sterker nog, is verplicht! Dat meisje wilde dat niet en trouwde toen met een jongeman die Chew heet van zijn achternaam. Die burgemeester natuurlijk over de flos! Na 2 jaar heeft ie die jongeman uitgenodigd op een jaarlijks feest ter ere van het begin van de zomer, een dorps-BBQ. Een soort verzoening, zeg maar. En die jongen mocht het vlees leveren. Toen hij dat deed, werd hij door de burgemeester vals beschuldigd van het stelen van het varken en werd veroordeeld voor diefstal en ging 3 jaar de bak in. Zijn vrouw en inmiddels 2 kleine kinderen zonder inkomen of wat dan ook achterlatend. Hij was er ouderwets ingeluisd! En dat allemaal omdat die mormoon die meid niet heeft kunnen trouwen. Na 2 jaar heeft hij recht op vervroegde vrijlating onder de voorwaarde dat hij 35 dollar boete zou betalen. Let op, dit is in de 18de eeuw, dus het is een godsvermogen. Zou hij nooit kunnen betalen, dus was eigenlijk weer bedoeld om te treiteren. Maar... hij zegt dat ie wel aan dat geld kan komen als hij een paar dagen de tijd krijgt + een paard om het geld op te graven waar hij het ooit heeft verborgen. Dat was een tegenvaller voor ze maar ze lieten hem zijn gang gaan. Hij rijdt op het paard linea recta naar het land van de burgemeester, jat 2 varkens, doodt ze, snijdt ze in stukken, verkoopt het vlees in het dorp en heeft 35 dollar! Hij rijdt op het paard naar zijn vrouw en kinderen en ze peren hem de wildernis in, het gebied wat nu Dinosaur National Park is. Hij koopt voor dat geld een stuk land inclusief bijbehorende bodemschatten voor een periode van 300 jaar. Hij bouwt daar een huis en ze wonen er veilig, ver van de 'bewoonde wereld' waar ze hem zochten. Dat huis, die grond is het enige stuk land dat in het huidige park ligt, maar niet tot het park behoort. Zijn nazaten wonen er nog steeds en voor geen geld in de wereld verkopen ze het! 

Een tweede verhaal gaat over een mormoonse vrouw Josie Morris die als een soort heldin wordt afgeschilderd door de mormonen. Ze leefde alleen in dit gebied en was sterk, slim, een doorzetter en een alleskunner. Ze bouwde haar eigen huis, jaagde op dieren en had een soort deal met Butch Cassidy & The Sundance Kid! De echte! Dat waren outlaws die in de staten links en rechts van Utah voor ontelbare misdaden werden gezocht, maar in Utah konden ze hen niks maken. Lekker veilig. De deal met Josie was dat ze haar wapens leverden en zijn hen onderdak en eten als ze in Utah waren. Josie blijkt volgens de verhalen van de locals echter helemaal geen rolmodel te zijn geweest, ze heeft 5 echtgenoten versleten en ze allemaal afgemaakt! Op een dag in de winter kwam ze op haard paard aangereden om met anderen te gaan eten. Achter haar paard sleepte ze een houten brancard waarop haar laatste dode man lag. Toen ze haar vroegen of ze eerst moesten helpen met begraven, zei ze: "het is zo koud, die gaat voorlopig niet stinken. Laten we eerst gaan eten!" 

Het laatste huis wat Josie heeft gebouwd staat er nog steeds en gaan we vandaag zien! 

Als Judith klaar is met haar heerlijke verhalen nemen we afscheid. Warm afscheid. We worden omhelsd door haar en ze bedankt ons keer op keer. We maken nog een leuke foto met haar en laden de spullen in de auto. Op naar Dinosaur en daarna Jackson.

Dinosaur is maar 10 minuten rijden, we tonen onze jaarkaart en rijden het park in. We besluiten eerst de autoroute te nemen van 18 km met prachtige natuur en bijzondere plekken. Voor 1 dollar kopen we een gids zodat we precies weten wat we zien. We stoppen eerst bij de oudste nederzetting van het park, 6000 jaar oud en er is een rotstekening van 1000 jaar oud te zien. De volgende stop is een prachtig uitzichtspunt. Verderop komen we bij de Green River, één van de langste rivieren van de USA. Hij snijdt dwars door een bergmassief heen. Een adembenemende canyon is het resultaat. Verderop rijden we langs het land van de familie Chew, lachen! Het is privéterrein dus we gaan er niet op. Na nog een paar stops komen we bij de eindpunt van de weg, het huis van Josie! Het staat er echt! Helemaal in de wildernis ver van de bewoonde wereld. We lopen nog een wandelpad naar Box Canyon en genieten van de fantastische natuur en de ongelofelijke stilte! 

We rijden terug naar het Visitors Center want jullie denken misschien, waar blijft die dinosaurus?  Nou, die bezoek je met een shuttlebus. Die rijdt naar een opgraving waar ze in 1903 voor het eerst dinofossielen hebben gevonden. In de jaren 50 hebben ze er een hal overheen gebouwd waarin we nu staan. Een enorme bergwand met talloze botten, 50 meter breed en 10 meter hoog. Indrukwekkend! Er staan digitale schermen waarmee je precies te weten kunt komen welk bot je ziet van welk soort dino. De verklaring waarom hier zoveel restanten zijn gevonden, is dat toen ze uitstierven ze meestal langs de Green River leefden en daar doodgingen. Door grote overstromingen na die periode zijn alle botten meegevoerd door het water en hier beland. Beneden in de hal mag je de botten aanraken! 146 miljoen jaar oud!  
Het is inmiddels tijd om te gaan want we moeten ook vandaag dik 400 km rijden. We gaan terug naar de auto, kopen nog wat drinken en geven gas! 

De weg is in het begin prachtig! Nog steeds mooi weer en fantastische uitzichten en bergen. Als we rechtsaf richting het noorden draaien zien we voor ons een hele donkere lucht, slecht nieuws! We hebben niets te kiezen en rijden erin. Uiteindelijk viel het wel mee, wel veel regen, maar geen gekke dingen. Na 2 uur verdwijnen de bergen omdat we op een hoogvlakte rijden. Die weg werd echt heel saai. Rondom ons alleen maar licht glooiend terrein met hele kleine struikjes of bosjes. Zover als je kunt kijken en nog verder, want dit duurt ruim 100 km. Aan het einde van de middag zien we in de verte bergen opdoemen en klaart het weer op. Onderweg nog 2x moeten wachten bij een road construction, maar dan zijn we om 18:30 uur in Jackson! 

We checken in en zetten de spullen in de te kleine kamer. Er is nauwelijks ruimte om onze koffers open te leggen. Jammer, zeker na gisteravond. Maar goed, het is maar 1 nachtje. We gaan nu eerst kleren wassen! Yeah! Ze hebben hier een laundry, dus we nemen onze zakken met wasgoed mee. We gooien 6 quarters in de automaat, kleren en wasmiddel erin en hup! Draaien. Nu eerst even kijken waar we willen eten. De machine duurt maar een half uur en daarna moet het nog 45 minuten in de droger. Dat wordt ff mikken. Als we weten waar we gaan eten, rijden we terug, gooien de zooi in de droger en gaan eten bij The Pizza Hut. En je gelooft het of niet, ook bestellen aan tafel met een menukaart! Zeker een trend tegenwoordig? Voor Yvon hebben ze glutenvrije pizza! Lekker je eigen spullen erop uitkiezen! Goed hoor! 

De pizza's zijn echt lekker! Boven verwachting! Als het wekkertje gaat, is het tijd om de droger leeg te halen en de laatste was te draaien. Hopen dat er nu wel een machine vrij is voor onze tweede was. Gelukkig, we kunnen de tweede ook draaien. Yvon gaat met de eerste was terug naar de kamer en ik schrijf dit verhaal in de laundry. 

Morgen gaan we naar Yellowstone! En een ander hotel! We hebben in allebei heel erg veel zin!