Chinatown Day

Daar zijn we weer en goed nieuws! Ik ben niet meer ongesteld! 

Ik heb heerlijk geslapen en ben vanmorgen zonder mankementen opgestaan! Ik voel me weer chicken delicious! 

Alleen..... 

vannacht hoorde ik Yvon een paar keer naar the bathroom sluipen en dat klonk bekend! Ik herkende het geluid van gisteren! Shit! Is Yvon ongesteld! Uhh, nee, ho, stop, ik bedoel ze heeft buikloop. Ho, ho Steenks, ik hoor je denken : "op haar leeftijd nog ongesteld?" Maak je geen zorgen, dat zit er inmiddels niet meer in :-) Het gevolg is wel dat Yvon zich vandaag slapjes voelt. Gelukkig hebben de nachtelijke plee-sessies de misselijkheid wel verdreven. 

We doen het dus vanmorgen ietsje rustiger aan met wegkomen uit het hotel. Had ik al verteld dat het vanmorgen vroeg onweerde en regende? Nee, hè? Nou, het onweerde en regende! Gelukkig was dat toen we opstonden alweer verdwenen en schijnt heerlijk het zonnetje en wordt het 29 gr. 

Als iedereen weer toonbaar is, dalen we weer 26 etages met de lift, lopen links de hal door, de draaideur door de straat op, en gelijk rechts na 2 meter lopen we de metro in. Ja, zo dichtbij is het station! Lekker man! We nemen de metro en gaan naar Grand Central Station waar we eerst naar ons ontbijt lopen. We ontbijten bij Bloom Deli's, een zaakje dat Shirley heeft uitgezocht en bekend is voor zijn pancakes. We komen in een gezellig zaakje terecht met echte NY Tony's en Luciano's. Mooie figuren die zo in een film kunnen spelen. Yvon en ikzelf nemen de Avocado and Artichoke Omelette waar in de menukaart apart bij vermeld staat : "Health Line". Ik zeg, dat klinkt goed. S&S nemen allebei de pancakes. Een bakkie pleur erbij voor ons en de meiden nemen orange juice en thee. We zitten lekker te eten. Yvon doet het nog rustig aan, maar ze mag niet klagen. Ze krijgt het behoorlijk goed naar binnen. We tikken een bergje dollars af en stappen met een gevulde maag naar buiten. 

Nu gaan we wel Grand Central Station bekijken. We lopen linksaf en een keer rechtsaf en staan op Park Avenue recht tegenover het imposante gebouw van het station. We gaan ff halverwege de straat op een vluchtheuvel staan om foto's te maken en Shirley maakt een timelapse. Ik weet niet of generaties die meelezen nu nog snappen wat er in New York gebeurt... Maar een timelapse is een versneld filmpje. De Gopro maakt elke 2 seconden een beeldje en plakt die aan elkaar tot een filmpje. Een timelapse dus. Als we dat gedaan hebben, breekt een oorverdovend geluid bijna onze trommelvliezen. Er komen een paar brandweerauto's langs met gillende sirenes. Ze gaan richting het station. Nou mooi, dat doen wij ook.  

Eenmaal daar aangekomen, zien we de brandweer de straat op de hoek links afzetten met gele tape. Je weet wel : "Police line do not cross". Wij zien geen rook of vlammen dus we lopen op ons oorspronkelijke doel af en gaan het station in. Wauw! Wat een gigantische mooi gebouw is dit! De centrale hal is huge! It's great! It's the best central hall ever! Make every Central Station Great Again! En dan te bedenken dat het historische gebouw begin jaren 70 eigenlijk gesloopt zou worden. De oorspronkelijke functie, treinstation zijn, was verdwenen. Bijna alle treinen zijn vanaf een ander station gaan rijden, slechts een paar niet. Het gebouw raakte in verval en de sloopkogel zou zijn werk gaan doen, ware het niet dat in 1975 iemand persoonlijk ingreep. Jacqueline Kennedy Onassis, de vrouw van de vermoorde president John F. Kennedy. Zij nam het initiatief om het gebouw te redden en op te laten knappen. Daarom is het nu nog steeds een prachtig gebouw waar wij van kunnen genieten. Het heeft wel een nieuwe functie erbij gekregen en dat is metrostation maar ook zit er een Apple Store in het gebouw. Als we alles gezien hebben, gaan we naar buiten en slaan rechtsaf naar Bryant Park. We lopen langs de afzetting van de firefighters (klinkt wel ff anders dan brandweermannen...) en zien dat ze bezig zijn met een 'aircompressor on fire' in het gebouw. Hun wagens zien er ook zeer indrukwekkend uit, stoere wagens met elk een eigen naam. Elke wagen heet Ladder met een nummer erachter. En op elke wagen staan de namen van firefighters die op 9/11 het leven hebben gelaten bij de Twin Towers. Die namen staan ook op de 9/11 Memorial vermeld bij de naam van hun wagen. Iedereen maakt foto's van de mannen die hier echt helden zijn. Bij ons is een brandweerman niet echt heel stoer, maar hier ben je een true hero. 

Voordat we Bryant Park ingaan, bezoeken we eerst de New York Public Library. Ook weer zo'n monumentaal pand met een prachtige façade. Binnen bezoeken we sfeervolle zalen waarvan één leeszaal met een middenpad en links en rechts tafels met koperen lampjes met groen glas en aan de wanden planken met boeken. Eenmaal buiten lopen we om de Library en ploffen neer in Bryant Park in de schaduw. Het is een klein parkje van 200 x 150 meter, maar er passen heeeeel veeeel mensen in. Overal zitten mensen even te lunchen of gewoon te zitten. 

De volgende stop wordt High Line Park. Een smal maar langgerekt park van ongeveer 2 km lengte dat is aangelegd boven de stad op een oude spoorlijn waarmee vroeger goederen werden vervoerd in het zuidwesten van Manhattan, het zg. Meatpacking District. Het begin van het park is niet heel spectacu maar al snel lopen we tussen de gebouwen door, op 10 meter hoogte, over een mooi pad met prachtige bloemen, planten en struikjes. Er zijn ook waterkraantjes en lekkere plekjes om te relaxen. En je ziet bijna overal de rails nog lopen en aan onze rechterkant heb je steeds uitzicht op de Hudson rivier. Wat een superlokatie is dit! 

Aan het einde van het park 'frequenteren we het toilet', oftewel we gaan nog ff plassen. Daarna lopen we naar beneden naar het straatniveau en gaan we richting het zuiden en slaan we linksaf Bank Street in. Zoek maar op in Google: mooiste straten van New York. Dit is Greenwich Village. Hele oude straatjes met statige huizen met mooie trappen ervoor. Aan het einde van de straat zoeken we een bankje in de schaduw in een parkje en kopen wat fruit. Naast ons op het bankje zitten 2 New Yorkers. Ze hebben een prachtig gesprek over the-one-and-only Donald Trump! De één is fanatiek anti en heeft het alleen maar over that fucking idiot, a fucking conspiracy en meer kreten waarbij het woord fucking heerlijk kan worden gebruikt. De ander is meer het luisterende type die veel bevestigt maar zelf niet heel uitgesproken is. Geinig om naast te zitten!

We vervolgen onze weg met de metro naar Chinatown. Op Canal Street stappen we uit en als we vanaf het perron de trap naar boven nemen, is direct zichtbaar waar je bent. De Asians stromen de trap af! In alle soort en en maten. We lopen richting Columbus Park. Hier is de Chinese cultuur bijzonder tastbaar. Er is muziek te horen en gezang waar je nekharen van overeind gaan staan. Nou ja, gezang, het is alsof de firefighters weer langsrijden. Aan verschillende stenen tafels zitten Chinese mannen bordspellen te spelen. Ook zit er een man met een microfoon die iets zingzegt wat voor ons niet te volgen is, maar het zal wel iets met de cultuur te maken hebben. We lopen verder en gaan Mosco Street in en dan linksaf Mott Street. Dit is de officieuze Mainstreet van Chinatown. Echt een prachtige straat waar je je bijna in China zelf waant. Even verderop gaan we rechtsaf Pell Street in, ook een mooie straat die veel fotografen en filmmakers heeft geïnspireerd in het verleden. Iets verderop is Doyers Street, een straat met een bocht halverwege. Dat lijkt niet bijzonder, maar dat is het hier zeker wel. Deze straat is nl. zo oud dat hij is aangelegd voordat de wet van het raster stratenplan werd ingevoerd in 1811! Doyers is overigens een Nederlander, Hendrik Doyer die in de 18e eeuw hier heen kwam en die de grond bezat waar deze straten nu nog steeds staan. Hendrik stookte alcohol in een pand in deze straat waar nu het postkantoor zit. Het was overigens een zeer gewelddadig stukje van de wijk want het had de bijnaam 'The Bloody Angle'. Aan het einde van de straat loop je de Bowery op. Deze straat dankt zijn naam ook aan the Dutch want het was vroeger de plek waar Nederlandse immigranten boerderijen (bowery) hadden. Totdat Broadway de hoofdstraat werd, was de Bowery dat daarvoor. 

Via een aantal straatjes lopen we weer richting de metro en komen we ook nog langs Little Italy. Daar is van Italië helemaal geen pepernoot te merken behalve dat de Italiaanse restaurantjes talrijk zijn, dus we besteden er verder geen tijd aan. We stappen in metro Q en... we rijden de verkeerde kant op! Kak, we gaan de rivier over richting Brooklyn. Hmmmm, het eerstvolgende station gauw uitgestapt en de Q Uptown opgezocht. We nemen de Express versie want die slaat een zooi stations over. Onderweg stapt er een meid in met een heel klein aquarium waarin ze een heel klein schildpadje heeft. Shirley smelt dit keer eens niet van de temperatuur :-) Eenmaal op 57th Street aangekomen zijn we weer thuis en gaan ff bijtrekken in onze kamer. Yvon heeft zich goed geweerd vandaag en ze is blij om ff de beentjes te strekken en de voetjes in een warm bad te steken.

We gaan vanavond zeker naar Times Square (Rick :-)) maar eerst eten we een lekkere Sweet Onion Teriyaki Sandwich van Subway. Jezus, wat een slagschip is dat! One foot long, dus bijna 30 centimeter! Nog een lekker yoghurtje erbij en we zitten weer nokkie-nokkie. We zijn klaar voor Times Square!

Het is inmiddels 8 uur dus we gaan de straat weer op. Het is een stukkie lopen naar Times Square en onderweg kom je van alles tegen. Op elke hoek staat wel een (halal) eetkar en overal lopen vreemde mensen. Sommige praten hardop waarbij het niet altijd duidelijk is of ie nou met iemand in gesprek via zijn iPhone of dat ie gewoon volslagen krankzinnig is :-) Want daar zijn er zat van hier. Na een stiefkwartiertje komen we op Times Square aan en wat je daar ziet geloven je ogen niet. Gigantische neonreclames van het type 4k OLED en niet van een lullige 47" of 56", sommige zijn hier 20 meter breed! Hoeveel inch dat is, zal me jeuken, maar ik denk niet dat die ooit in de Mediamarkt zullen liggen :-) Er is zelfs een tribune gemaakt waar je hoger kunt staan om een mooi zicht over de hele Square te hebben. We lopen de tribune op en Shirley ziet in een split second iemand die op zijn gemakkie op de Nintendo Switch zit te spelen... Boven maken we foto's en Shirley een timelapse. We lopen verder en gaan de Disney Store in. Nou, gelukkig zijn de meiden bij ons niet meer van de leeftijd waar hier werkelijk elk product voor bedoeld is, want anders verdampt je geld in enkele minuten. Elsa, Timon, Gaston, Luke Skywalker, Moana, Lilo, Belle en het Beest ook, allemaal zijn ze te koop! En het is dringen geblazen. Na menig ah en oh lopen we naar buiten. Als je vanuit de winkel naar buiten kijkt is het net of het overdag is, zoveel licht geven de schermen die overal staan te stralen.

Moe en voldaan gaan we terug naar het hotel. Het is half elf, tijd om te slapen!