Yosemite

Het is alweer de tweede zondag in onze vakantie. Vorige week zondag zaten we nog in New York en nu zijn we in San Francisco. Dat voelt als veel langer geleden, en dat is volgens mij een goed teken :-)

We hebben vannacht prima geslapen en vanmorgen staan we om 7 uur op. Vanmorgen nog de laatste highlights van SF en dan op naar Yosemite. We halen wat ontbijt beneden, want er is geen plek om daar te zitten. Op onze kamer eten we het op. Dan alles weer inklappen, dichtdraaien, opvouwen, dubbelklappen, insnoeren, dichtritsen en checken of we echt alles ook nu weer meenemen. Nou, dat is het geval! We zetten alles in de auto, leveren de kamerkeycard in en rijden richting Lombardstreet. Gistermiddag stond er een enorme file in de straten er naartoe. Lombardstreet is die steile slingerstraat met prachtige struiken en bloemen. 

Vanmorgen is het rustig en kunnen we er zo vanaf rijden. Het is inderdaad prachtig. Omdat je zo hoog begint, heb je een geweldig uitzicht over de stad, de baai en Alcatraz. We rijden heel rustig al slingerend naar beneden. Hier en daar stoppen we en maken foto's. Als je aan deze straat woont, is het eigenlijk altijd druk voor je deur! Toeristen in auto's en te voet in de hele straat. 

Als we beneden zijn, gaan we naar Pier 39 om met daglicht de zeeleeuwen te bekijken die daar in een enorme kolonie leven. Het plan is om te parkeren in de naastgelegen garage, maar als we de prijs voor 1 uur zien (en we zullen hooguit een half uur nodig hebben) slaan we snel linksaf. 12 dollar per uur! Zijn ze gek geworden? We slaan nog een keer rechtsaf en zetten hem netjes langs de stoep bij een parkeermeter. Eén dollar erin en we kunnen 45 minuten staan! Beter! We lopen naar Pier 39 en horen de zeeleeuwen al van ver :-) Het zijn hele luie zeeleeuwen want ze liggen heerlijk op drijvende vlonders dicht tegen elkaar aan. Enkele mannetjes knokken om een belangrijke plek of gewoon om de vrouwtjes die daar liggen. Wie zal het zeggen? Andere zijn speels en zwemmen wat heen en weer, glijden op een vlonder en er dan weer af. Echt heel grappig dit!

De volgende stop is de plek waar de bestuurder en conducteur samen met mankracht hun cablecar aan het einde van de lijn omdraaien. Elke cablecar eindigt bij Ghirardeli Square. Het spoor eindigt op een draaischijf van 10 meter in diameter. Daar past de car precies op. Dan zetten ze hem met de rem vast en halen een grote hendel over op de draaischijf. Dat zorgt ervoor dat de schijf los komt. Dan duwen ze met hun rug tegen de car zodat ie rond draait totdat ie gericht staat op het vertrekkende spoor. De schijf klikt vast en de car kan weer worden gevuld met mensen en de terugweg beginnen de stad weer in. Dit doen ze al zolang als de cablecars bestaan! 

De laatste stop zijn de Painted Ladies aan Alamo Square, een beroemd rijtje huizen in Victoriaanse stijl die in 3 of meer kleuren zijn geschilderd (anders mogen het geen Painted Ladies heten!) Ook hier parkeren we langs de stoep en lopen het park tegenover de huisjes in. Het park is meer een grasveld met een paar bloemperken en op de top wat bomen. Het parkje loopt nog verder omhoog dan de huizen dus je kunt hier mooie foto's maken. Maar dat doet heel China hier natuurlijk ook weer! Mijn god, ik wist niet dat ze in China niet aan vakantiespreiding deden! Ik heb het gevoel dat we in de USA inmiddels 1 miljard Chinezen tegen zijn gekomen! En altijd staan ze in de weg als je een foto wilt maken. En altijd maken ze foto's waar ze zelf ook opstaan! Dat heb ik echt nooit begrepen. Ga je op vakantie, maak je een paar honderd foto's en op elke foto sta je zelf!?!? Ik zie al helemaal voor me hoe dat gaat als ze weer thuis zijn en de foto's aan de familie laten zien..... Zie je 500 keer een Chinees die elke foto verziekt! Cameraatje stelt scherp op de Chinees en de achtergrond is... onscherp! 

Yvon doet nog ff een plaspauze hier en dan beginnen we aan onze tocht naar Yosemite National Park. Vandaag gaat Sharon ook rijden, voor het eerst. Ik zal ons de hectische stad uit loodsen. Dat gaat redelijk soepel alleen missen we op de snelweg ergens een afslag en moeten we ff via een afrit weer keren. Laten we hier maar gelijk ff tanken bij de Shell. Ik stop mijn creditcard in de pomp en hij vraagt om mijn postcode?! Hebben we al eerder gezien en dan werkt mijn creditcard nooit. Want ik heb natuurlijk geen postcode van hier. Een tip was om 10000 in te tikken, maar dat vindt ie niet goed. Ik tik de postcode van ons motel in... Ook niet goed! Huh? 

Op de pomp staat dat ik kan tanken... Ok, ik hang de slang in de tank en knijp hem in. Ja, er komt benzine door. Huh? Moet ik dan achteraf mijn creditcard erin doen? Ik snap er niks van. Bij 18 dollar slaat ie af en gaat ie geen druppel verder. Zal wel vol zijn. Op de pomp staat ga naar de kassa. Ok, doen we. We halen ook drinken en rekenen af. Ik zeg " Pomp 6" en hij zegt "How much do you want?" Huh? Zoveel als er op de pomp staat nu! Hij vraagt weer "How much do you want?" Wat een vaagnek! Ik zeg "I want to pay for the gas". Hij begint me geld te geven, 11 dollar 23. Ik zeg "I have to pay for the gas". Hij zegt "How much do you want?" Ik geef het op. Ik snap hem niet en hij mij niet. Ik heb mijn best gedaan. Later in de auto snap ik het probleem. Je moet soms eerst voor een bedrag naar keuze een debitcard kopen waarmee je kunt tanken bij de pomp. De pomp die ik gebruikte, deed het direct omdat iemand voor mee het ook niet begreep. Zijn saldo heb ik in mijn tank gegooid. Daarom stopte ie ook terwijl ie nog niet helemaal vol was. Nou ja, we gaan weer verder en draaien de snelweg op richting het zuiden en daarna het oosten. Vandaag rijden we 350 km. Ergens halverwege gaan we de weg af om ff te plassen en fruit te eten en te drinken. 

Daarna neemt Sharon plaats achter het stuur. Eerst wordt de stoel volledig electrische op de juiste stand gezet, daarna de spiegels en tenslotte de luchtroosters zodat ze haar zweethandjes kan drogen onder het rijden :-) Die zijn niet van de spanning of warmte, maar dat heeft ze nu eenmaal. Ook als het koud is :-) Dan geeft ik haar nog de belangrijkste tip:"knoop je linkerbeen vast aan je stoel, je hebt hem NIET nodig. En als je hem per ongeluk gebruikt, zitten we met zijn vieren met onze neus tegen de voorruit! Nou, dat zou wel lukken, geen probleem, ik let er wel op. Ik zeg nog tegen haar, zodra je straks wilt starten, zul je zien dat je je koppeling  automatisch wilt intrappen (was de laatste tip :-)). Ze draait haar sleutel om en zegt "oh, ik wilde de koppeling intrappen!" LOL!!!! Ze zet hem in de stand D en geeft rustig gas. We rijden langzaam weg en moeten even verderop stoppen. "Wil ik weer bijna de koppeling intrappen!" Geinig, dit is ons allemaal overkomen de eerste keer in een automaat :-) Maar ze trapt toch lekker niet met haar linkervoet op de rem. Goed gedaan meid! We rijden de oprit van de snelweg op en ze rijdt achter Tom aan naar Yosemite. Daar krijgt ze weer een andere nieuwe ervaring, rijden in de bergen. Nou, niks aan het handje, gaat helemaal super. 

Het gebied waar we door rijden is prachtig en als we bij Mariposa komen zien we de gevolgen van de verwoestende bosbranden van de afgelopen 3 weken! Hele bergen zij zwart geblakerd en er staat geen normale boom meer tussen. Kilometers berggebied is totaal verwoest door de zg. firestorm die hier heeft huisgehouden. Hier vinden ze het voor de natuur niet erg, want dit is voedsel voor nieuwe begroeiing. Voor de mensen die hier soms wonen, is het vaak wel catastrofaal verlopen en is alles wat ze hadden in de vlammen opgegaan. 

Verderop is niets meer te zien, hier is de brand door de firefighters en het leger gestopt. We rijden over bergen en langs de Merced-rivier. De natuur is hier ongelofelijk mooi en buiten is het 100 graden fahrenheit. Ongeveer 36 graden Celsius. Ik denk dat de truien nu definitief weg kunnen en dat het vanaf nu alleen maar Steenis-weer zal zijn :-) Lekker! 

Om 15:40 uur komen we aan bij de Yosemite View Lodge, onze overnachting. We checken in en gaan naar knze kamer. Zo! Die is helemaal top! Een prachtige ruime kamer met balkon direct aan de rivier! Een sfeerhaard erin en een badkamer met BUBBELBAD!!! Zo, daar scoor ik ff heel veel punten mee! We halen onze spulletjes eruit die we nodig hebben en ik haal 4 zwembadhanddoeken bij de receptie! Jazeker, ze hebben hier 3 buitenzwembaden. We lopen naar de eerste, maar die is dicht. De andere 2 zijn open en we kiezen de rustigste. Slippers uit, t-shirt uit, GoPro aan en hup in de plomp! Lekker water! Dit is ff lekker na zo'n stuk rijden en eindelijk het weer dat we graag willen. Ff lekker zwemmen! Er zitten meer nederlanders hier en Dharon heeft een heel gesprek met 2 leuke hollandse gasten die samen op vakantie zijn. Zij doen een deel van onze vakantie maar dan precies andersom. We drogen wat op aan de kant en als we helemaal blij zijn, gaan we weer naar onze kamer. We willen niet te laat eten, want we denken dat het hier snel druk zal zijn. Veel keuze heb je nl. niet in dit gebied. Je zit van alles ver weg, ik heb zelfs geen GSM-netwerk hier. 

We lopen naar het restaurant en het is al behoorlijk gevuld. Toch kunnen we gelijk gaan zitten. Shirley en ik nemen de River Burger Platter (angus beef hamburger met tomaat, augurk, sla en rode ui en frietjes. Yvon neemt de Fish and Chops Platter. Lekker kabeljauw met frietjes. Sharon neemt fettucini met basilicum en roomsaus. Het is heerlijk eten! Kijken of het morgen een pizza wordt of toch weer dit restaurant :-)

Na het eten lopen we nog ff een stukje langs de rivier achter onze balkons. Jezus, wat is het hier prachtig! De rivier is eigenlijk een stroomversnelling omdat er een behoorlijk hoogteverschil is in de loop van de rivier. Je hoort het water echt stromen.

Als we weer op de kamer komen, gaan we natuurlijk op het balkon zitten genieten. Sharon gaat in het bubbelbad lekker bubbelen! Ik schrijf dit verhaal op het balkom met de ruis van het water als enige geluid. Als het donker wordt, nemen we een bakkie koffie en thee met chocolade en zien we de sterrenhemel boven ons steeds indrukwekkender worden. Had ik al gezegd dat ik hier punten mee heb gescoord :-)